Νέα

Εγκύκλιος επί τη Ανατολή του Νέου Έτους 2016

Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες

Ἡ ἄπειρή του Θεοῦ μας εὐσπλαγχνία μᾶς ἔφερε πάλι μπροστά στὴν πύλη τοῦ νέου ἔτους. Ἂς δεχθοῦμε μὲ πολλὴ εὐγνωμοσύνη τὴ θεικὴ αὐτὴ δωρεὰ καὶ ἂς προσευχηθοῦμε, ὥστε μὲ τὴ Δύναμη καὶ Προστασία Του νὰ διανύσουμε θεαρέστως τὴ νέα χρονικὴ αὐτὴ περίοδο. Κυρίως ἂς Τὸν παρακαλέσουμε μὲ θέρμη ψυχῆς ἡ φλόγα τῆς ἐλπίδας νὰ μείνη ἀναμμένη στὴν καρδιά μας καὶ καμμία ἀντιξοότητα καὶ ἀποτυχία νὰ μὴ καταφέρη νὰ τὴν σβύση.

Γιὰ τὴν ἐλπίδα θὰ ἤθελα ἐφέτος στὸ πρωτοχρονιάτικο μήνυμά μας νὰ στρέψω τὴν προσοχή σας. Καὶ τοῦτο διότι οἱ δυσκολίες καὶ τὰ ἐμπόδια, πού εἴχαμε μπροστὰ μας τὴν χρονιά, πού πέρασε ἤδη καὶ χάθηκε στὸν ἀχανῆ ὠκεανό τοῦ χρόνου, γιὰ τοὺς πολλοὺς παραμείνουν οἱ ἴδιες, ἀπαρασάλευτες στὴ θέση τους. Γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὴν πατρίδα μας, βρίσκεται ἀκόμη ἐγκλωβισμένη ἀνάμεσα σὲ σοβαρὰ προβλήματα, πού περιμένουν τὴν πολυπόθητη λύση, ἡ ὁποία ὅλο καὶ ἀπομακρύνεται. Ἡ δὲ διεθνὴς κατάσταση καὶ αὐτὴ στὸ σύνολο της ἐλάχιστα μηνύματα αἰσιοδοξίας ἐκπέμπει. Δυστυχῶς καὶ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ παγκόσμιος ὁρίζοντας εἶναι φορτωμένος μὲ πυκνά σύννεφα. Ἂν προσθέσουμε ἐδῶ καὶ τὶς προσωπικὲς δυσκολίες μας, κυρίως μὲ τὶς ἀπρόσκλητες ἀσθένειες ἢ μὲ οἰκογενειακὲς συγκρούσεις, τότε ἡ ἐλπίδα διατρέχει ὄχι μικρὸ κίνδυνο νὰ πετάξη σὰν τρομαγμένο περιστέρι ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς καρδιᾶς μας.

Ὅλα αὐτά, πού συμβαίνουν κοντὰ καὶ μακρυά μας, δυσάρεστα γεγονότα, καθοδήγησαν τὴν ποιμαντική μας μέριμνα καὶ τὴν πατρική μας φροντίδα νὰ στρέψουμε προσεκτικὰ τὴν προσοχή μας στὴν ἐλπίδα, πού τρεμοσβύνει στὴ ψυχή. Μιμητὲς τοῦ μεγάλου Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ ἔχομε χρέος νὰ στερεώσουμε καλὰ «κάλαμον συντετριμμένον», τὸ σπασμένο καλάμι τοῦ ἠθικοῦ μας καὶ νὰ ἀναζωπυρώσουμε «λίνον τυφόμενον» τὸ λυχνάρι τῆς ψυχῆς, πού κινδυνεύει νὰ σβύση (Μάτθ.12,20).

Ὅλα αὐτὰ σημαίνουν, ὅτι ὅσες δυσχέρειες φυτρώσουν σὰν δηλητηριώδη μανιτάρια στὸ χωράφι τῆς ζωῆς μας, ὡς χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι θὰ πρέπη νὰ μείνουμε μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἀπελπισία καὶ τὸν πανικό. Ἂς ἐπαναλαμβάνουμε καὶ ἐμεῖς ἀδιάκοπα στὴν ταραγμένη ψυχή μας: Ὑπάρχει ἐλπίς! Καὶ ἡ ἐλπίδα μας, σὰν τὴν στέρεη ἄγκυρα πού συγκρατεῖ τὸ πλοῖο στὴ φουρτούνα, εἶναι ὁ Θεός μας! Πρὶν μερικὰ χρόνια οἱ ἁπλοικοὶ στὴν καρδιὰ καὶ τὴν καθημερινότητά τους πρόγονοι μας κάθε πρωὶ ἀντικρυζαν στὸν τοῖχο τοῦ σπιτιοῦ τους ἕνα ταπεινὸ καὶ ἀπέριττο κάδρο μὲ κεντημένη τὴν ἐπιγραφή: «Ἔχει ὁ Θεός»!

Αὐτὴ ἡ ταπεινὴ ἐπιγραφή, πού στόλιζε κάποτε τὸ χριστιανικὸ σπίτι, πόσο κουράγιο δὲν στάλαζε στὴ λυπημένη καὶ χτυπημένη ἀπὸ τὶς δυσκολίες καὶ τὰ βάσανα ψυχή τους! Ἦταν τὸ ἀπόσταγμα τῆς χριστιανικῆς φιλοσοφίας, «μέλι τὸ ἐκ πέτρας..μάννα ζωῆς.. Ἦταν συμπυκνωμένη σὲ ἐλάχιστες λέξεις ἡ θεικὴ φωνὴ «ἔλπισον ἐπὶ Κύριον…» (Ψαλμ.36,3). «Ἰσχύσατε χεῖρες ἀνειμέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα…» (Ἠσαίας 35,3) τοῦ ἀρχαίου Προφήτου τὰ παρήγορα ρήματα: Δυναμῶστε χέρια πεσμένα, γόνατα, πόδια παράλυτα. Πάρετε θάρρος ἄνθρωποι πού ἀπελπίζεσθε εὔκολα!

Εἴθε, ἀγαπητοί, νὰ δώση ὁ Πανάγαθος Θεός, ὡς Πατὴρ φιλόστοργος, ἡ γλυκειὰ ἐλπίδα νὰ συνεχίση καὶ τὸ Νέο Ἔτος νὰ θερμαίνη τὴν καρδιά μας καὶ νὰ κρατᾶ ὄρθιο, ἀκμαῖο τὸ ἠθικό μας καὶ τὴν ἀγάπη μας γιὰ τὴ ζωή. Ἀμὴν

Διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης σας

† Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΣΤΟΜΟΣ