«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾍδου τὴν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν…» (ζ΄ Ὠδή) Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί πατέρες Μέσα στήν ἀναστάσιμη ἀτμόσφαιρα τοῦ Ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ Πάσχα, πού, δόξα τῶ Θεῶ, ζοῦμε ἀπολαμβάνοντάς την, τῆς ἀνεκλάλητης χαρᾶς καί εὐτυχίας, καλό καί θεάρεστο εἶναι νά μή μᾶς διαφεύγει οὔτε στιγμή τό οὐσιαστικό νόημα τῆς πλέον χαρμόσυνης χριστιανικῆς γιορτῆς. Καί ποιό εἶναι τό βαθύ νόημα, ἡ οὐσία τῆς ἑορτῆς τῶν ἑορτῶν καί πανηγύρεως τῶν πανηγύρεων, ἡ ὁποία περιβάλλεται μέ τόν ὁλοφώτεινο στέφανο αὐθόρμητης, πηγαίας χαρᾶς, ὅπως καί τῶν ὡραίων, πατροπαράδοτων ἑλληνικῶν ἐθίμων μας; Τό κύριο νόημα τοῦ Πάσχα, ὅπως μᾶς τό παρουσιάζουν οἱ ἅγιοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ὁ θρίαμβος, ἡ…